رویدادها
نشست FACER
تسهیل معماری و ساخت و ساز با استفاده از واقعیت گسترده(Extended Realities)؛ مبتننی بر H/BIM ودر تعامل با واقعیت ترکیبی
پروژه های AEC مقادیر زیادی از داده ها و اطلاعات را تولید می کنند که اشخاص متعددی باید در مکان های متعدد و در شرایط متنوع به آنها دسترسی پیدا کنند. با این وجود ، فعالیت ساخت و ساز به طور معمول در محیط هایی انجام می شود که با فاصله ی زیادی از استودیوهای طراحی و برنامه ریزی و طرفین حاضر، همچنینن، ابزارهای Historic / BIM که مقادیر زیادی از داده های طراحی لازم برای شبیه سازی و ساخت را ضبط می کنند واقع شده اند. یکپارچه سازی داده های مبتنی بر BIM و واقعیت گسترده می تواند باعث به کارگیری و شهود این مدل تعاملی نوآورانه در مرحله طراحی و ساخت شود. با توجه به این ، صنعت AEC یک عرصه برنامه های کاربردی اصلی برای بهره برداری از فناوری های واقعیت های گسترده (XR) است. واقعیت گسترده که حاصل ترکیب جهان دیجیتال و دنیای فیزیکی است ، پیشرفت و چالش های جدیدی را در تعامل انسان ، رایانه و محیط به ارمغان می آورد.
اولین دورهمی خانواده ارکیگراف
افتتاحیهی نمایشگاه آثار هنرجویان دورهی آرکی گراف در ۲سال گذشته با حضور معماران، هنرمندان، صاحب نظران حوزهی طراحی و دانشجویان .
نشست Roto Tectonics
این نشست بر پایهی یک تحقیق در باب روشی برای تولید عناصر ساختمانی بتنی توخالی، بصورت جداگانه و از طریق ریختهگری چرخشی (مدلسازی چرخشی)، طراحی محاسباتی و ساخت به کمک ربات ارائه شده است و یک سیستم جدید ساخت را ارائه میدهد که به کمک آن میتوان به طور قابل توجهی مواد استفاده شده برای ساخت قالب و بتن مورداستفاده برای ساخت قطعه را کاهش داد. همچنین این تحقیق به کاوش کارایی مینیمال سرفیسها ازنظر مورفولوژیکی، بصری و لمسی از طریق پیش تنیدگی غشاء بهعنوان یک سازه بتنی میپردازد.
نشست Post Assembly line Robotics
پس از معرفی مفهوم «ربات» در سال ۱۹۲۰ و در ادامه توسعه اولین «ربات صنعتی» در سال ۱۹۶۱، برای تقریباً ۶۰ تا ۱۰۰ سال، رباتها تا حد زیادی بهعنوان ابزارها و کارگران قدرتمند شناخته و مورداستفاده قرارگرفتهاند.
در طراحی به صورت کلان، هرچند دستاوردهای شگرفی به واسطهی استفاده از رباتها برای کارهایی که انسان ازلحاظ جسمی قادر به انجام آن نیست میسر گشته است، استفاده از ربات و خوانش از رباتیک هنوز برای رشتههای طراحی محور و به طور کلی علوم انسانی بومی نشده است.
سؤال کلیدی در این بحث پیرامون بهکارگیری فنآوری رباتیک در مجموعههای خلاق است. اینکه چگونه این ادغام میتواند خوانش قدیمی از رباتها را ربات بهعنوان ارائهدهنده خدمات، به چالش بکشد و آنها را بیشتر بهعنوان عوامل فعال در فرایند خلاقیت معرفی کند؟ چگونه جو اجتماعی، فلسفی فعلی و روابط غیر سلسله مراتبیِ فلسفهی معاصر میتواند به فرصتهای مشترک برای ترجمانی جدید از مفاهیم رباتیک کمک کند؟ چگونه نواقص ظاهری یک عملیات روباتیک میتواند محرک کاربرد خلاقانه شود؟ آیا در یک فرایند تجربی، «اشتباهات» یک کار رباتیک میتواند مطلوبتر از یک کار برنامهریزیشده باشد؟
مباحث مربوط به Post Assembly-line Robotics در تلاش است تا مفهوم رباتیک را در یک زمینه بینرشتهای خلاقانه، نهفقط بهعنوان یک اپراتور و کارگر، بلکه بهعنوان یک عامل “فعال ” جست و جو کند.